Poradnia naczyniowa
Chirurgia naczyniowa jest gałęzią chirurgii i zajmującej się leczeniem operacyjnym naczyń krwionośnych; tętniczych, żylnych i rzadziej limfatycznych. Chirurgia naczyniowa nie obejmuje chorób serca.
Krew dostarcza organizmowi tlen i produkty odżywcze, oraz odpowiada za usunięcie produktów przemiany materii dlatego, prawidłowy przepływ krwi jest niezbędny do funkcjonowania organizmu. Właściwy przepływ mogą zapewnić zdrowe naczynia krwionośne.
Do zadań chirurgii naczyniowej należy przywracanie drożności naczyń krwionośnych. Niestety zabieg rewaskularyzacyjny (odtworzenia drożności) nie kończy leczenia pacjenta. Dalsze wysiłki są zawsze skierowane na zablokowaniu procesów prowadzących do nawrotu choroby. Prowadząc pacjenta po operacji naczyniowej bardzo ważna jest rozmowa i badanie pacjenta. W większości przypadków już badanie kliniczne może wskazać na problem naczyniowy. W ramach badań uzupełniających najważniejszą rolę odgrywa badanie ultrasonograficzne, które jest badaniem nieinwazyjnym dla pacjenta. W przypadku wątpliwości diagnostycznych wykorzystujemy badanie angiotomografii ( AngioTK). Niestety jest to badanie wymagające dożylnego podania nefrotoksycznego (szkodliwego dla nerek) kontrastu i ekspozycji na promieniowanie rentgenowskie. Brak drożności tętni prowadzi zazwyczaj do objawów niedokrwienia, a w przypadku zaawansowanym może się stać bezpośrednią przyczyną utraty kończyny.
Inną patologią są choroby żylne - naczyń zapewniających powrót krwi z tkanek obwodowych do serca i do krążenia małego (płucnego). Jest to układ niskociśnieniowy, którego funkcja wspomagana jest uciskiem mięśni w trakcie ruchu. Brak ruchu może stać się przyczyną zakrzepicy żylnej, której konsekwencje mogą być bardzo poważne. Występujące na kończynach żylaki dodatkowo utrudniają prawidłowy odpływ żylny zwiększając prawdopodobieństwo wystąpienia tego groźnego powikłania.
W ostatnich latach dokonał się niezwykły postęp w leczeniu chorób naczyniowych. Metody wewnątrznaczyniowe (małoinwazyjne) spowodowały, że zabiegi wykonuje się w dużej części poprzez nakłucie naczynia i wprowadzenie specjalnego portu, który umożliwia przeprowadzenie bezpiecznie całego zabiegu zarówno w zakresie naczyń żylnych jak i tętniczych. W przypadku naczyń tętniczych rozszerza się je balonami, czasami trzeba dodatkowo implantować stent, który staje się rusztowaniem dla tętnicy. Oprócz tych metod nadal wykonuje się zabiegi klasyczne (otwarte). Są to przeszczepy naczyniowe często nazywane z języka angielskiego „ by pass”. Zabiegi takie polegają niejako na „obejściu” niedrożnego fragmentu naczynia tętniczego. Zarówno zabiegi wewnątrznaczyniowe jak i otwarte mają swoje ograniczenia, dlatego coraz częściej w trakcie zabiegów operacyjnych łączy się obie metody. Takie zabiegi wykorzystujące obie techniki nazywamy w chirurgii naczyniowej zabiegami hybrydowymi.
W przypadku niedrożności naczyń żylnych również coraz częściej próbuje się je „otworzyć’ przy pomocy technik wewnątrznaczyniowych, w przypadku żylaków postępowanie jest odwrotne to znaczy zamykamy je przy pomocy różnych technik.
Specjalną grupą chorób naczyniowych są tętniaki. Choroba ta polega na poszerzaniu się tętnicy ( jakbyśmy pompowali balonik). Po przekroczeniu pewnej wielkości tętniak może pęknąć i doprowadzić do poważnych powikłań, a często do śmierci pacjenta. Dlatego w tym przypadku najważniejsze jest wczesne wykrycie i zoperowanie pacjenta w odpowiednim momencie, przed osiągnięciem przez tętniak wielkości krytycznej.